BAKIN KİMLER NE DEDİ (Ruhuma)

Sýrtýmda bu yükü görünce toprak…
- Ben olsam almazdým, iþin zor; dedi
Sessiz sessiz güldü, daldaki yaprak…
- Fazla hýzlý gitme, bitmez tur; dedi.

Saymadým yýllarý, asýrlar geçti
Bu yolu ben deðil, benliðim seçti
Tufan Nuh’la geldi, bende su içti
-Sendeki bu yükü, bana sor; dedi.

Hicaz çöllerinde, yandým kavruldum
Alabora oldum, biraz savruldum
Doðdu GÜNEÞ gördüm, hemen duruldum
- Önce içindeki, nefsi vur; dedi.

Bir zaman oturdum, biraz aðladým
Hasan-Hüseyin’le yürek daðladým
Huzur-u Ali’de elim baðladým
-Bu aleme biraz, kafa yor; dedi.

Evliya Çelebi oldum dolaþtým
Yükümle büyüdüm, kendimi aþtým
Yunus Emre ile, bana ulaþtým
- Aramýza örme, sakýn sur; dedi.

Menzilime girdi, gayrý þafaðým
Hak ettiði rengi aldý baþaðým
Garip Niyazi’ye, vardý kuþaðým
- Açtý baðrýn bana, bende dur; dedi.


N. KARAALÝOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: