daha, altý veya yedi yaþlarýnda idým küçük aklým ile hep sorguluyordum bir babanýn yalvarýþýný hep iþitirdim oðlum vurma,feryadýný daim iþittim birgün baba,niye dövüyor ki,dedim babamý dikkatle,hayret ile,dinledim verdiði cevaplada,dehþete kapýldým oda babasýný daim,döverdiyi iþittim o zaman ben þöyle, sonuca vardým bu dünya yapma bulma yeri,dedim bu dünya ekip de,biçme yeri,dedim Allahým daim iyilikler ekeyim dedim Allahým daima iyilik biçeyim dedim hiç kalp kýrmayayým diye yalvardým.
ABDULKERÝM KAYA.21.11.2019.ANKARA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDULKERİM KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.