Yollar beni yürüyor içimde adým adým Kendimden kaçýyorum ecelden kaçar gibi Lezzetler bana küsmüþ tükenmiþ aðýz tadým Sanki bitmiþ de rýzkým kalmýþým naçar gibi
Uyum yok eþya ile aramda en ufaktan Madde beni dýþlýyor.. mana benden uzakta.. Beklediðim gemiler geçmiyor hiç ufuktan Onlarda benim gibi tutulmuþ bir tuzakta
Rüyalar kabus gibi.. terse çýkar düþlerim Hakikatle hayali ayýrt edemiyorum Neler gerçek oluyor ben neleri düþlerim Kadere boyun büktüm, ben bir þey demiyorum
Zamanýn ötesine bir yolculuk baþlýyor üç buutlu alemde gezip dolaþýyorum Zaman zaman bu durum benliðimi aþýyor Bilinmezlere doðru sanki yol açýyorum
Aynalarýn ardýnda koca bir muamma var Geçmiþim orda saklý ..geleceðim bu yönde Ve önümde görünmez hayat denen bir duvar Benliðim ömür boyu bitmeyen bir sürgünde
Ne umdumsa aksinin olmasýndan yoruldum Arzu,heves ne varsa hepsi bana bir düþman ümitlerin zamanda solmasýndan yoruldum Ruhum bu bedenime girmesinden bin piþman
öðrendigim ne varsa hepsi birer yalanmýþ Dönmeyen düz bir dünya üstünde yürüdüðüm Sýrtýmda taþýdýðým vesaire..falanmýþ Tek gerçek var ortada yaþarken çürüdüðüm...
18/11/2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
çetin kabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.