DİNLE BENİ BİR KERE

DÝNLE BENÝ BÝR KERE
Deme ki yýllar sonra
Niye geldin kapýma.
Bir selam verip iki kelam etmeye geldim.
Rüyamda gördüm hayra yordum
Merak ettim inanki seni.
Ýyimisin hoþmusun sormaya geldim.
Kýnama kýzma bana ne olur!
Kovma kapýndan halim yorgun,
Bu kalb sana hâlâ vurgun.
Vefayý borç bildim de
Baþým eðik sana geldim.
Bu sabah yine aklýma düþtün.
Unutma ! büyüktür benim aþkým
Bilirim sen bana yürekten küstün
Sevgilim ben senin affýna geldim.
Benim de vardý sebeplerim,
Ve çok büyüktü mazeretim.
Yakarken içimi bitmeyen kederlerim
Derdimi sana dökmeye geldim.
Hele dur oturup bir soluklanayým,
Sen sor ben tek tek anlatayým,
Dizine kapanýp aðlayayým.
Ey yârrr!
Yarama merhem ol demeye geldim.
Ýstemezsen þayet
Sessiz sedasýz çekip giderim
Ne küser ne de sitem ederim.
Yalnýz þunu iyi bil ki!
hâlâ seni çok severim.
Kalbimi yine yeniden
Sana vermeye geldim.
Açýksa gönül kapýn
Hemen girerim içeri,
Yok dersen ey sevgilim
Sessizce döner giderim.
Yok etme bana güç veren sevgini
Anla beni ne olur
Dinle dinle bir kere .
N’olur bir þeyler söyle
Bana hâlâ yer varmý gönlünde?
Eger varsa kalbine girmeye geldim.
Duygularýmý anlattým sana
Bu kýz delidir deme sakýna
Kovup beni geri gönderme,
Senin kapýnda ben ölmeye geldim.
Nuray Öztürk
HÜZÜN ÇÝÇEÐÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: