KALIRSIN

Bazen kalýrsýn yapayalnýz;
Kimsin?
Nesin?
Bilemezsin kendini.
Sorarsýn kendini;
Sana seni anlatmalarýný istersin.
Bulamazsýn;
Ýstemezler seni sana anlatmak.
Kendin bul kendini;
En kestirme cevap.
Baþlarda duymak istemezsin;
Duydukça da alýþýrsýn artýk.
Baþlarsýn kendini kendinde bulmaya;
Kendi kendini bulmaya.
Fark edersin gecelerin sessiz karanlýðýna karýþtýðýný;
Bundan sonra baþlar hayatýn.
Issýz bir ada var;
Sen tek baþýna yaþýyorsun gibi.
Eline alýrsýn kalem kaðýdý;
Baþlarsýn içini dökmeye.
Yazmaya baþladýn ya;
Arkasý hemen gelir.
Kelimeler kovalar birbirini.
Sona gelmek istemezsin ama;
Yazdýðýn kaðýdýn sonu gelmiþtir;
Kaleminin tükenmezi bitmiþtir.
Sonra bakarsýn kendine;
Neler? Neler?
Saklýymýþ bende dersin.
Hayat mý?
Ýnsanlar mý?
Hangisi acýmasýz?
Aslýna bakarsan;
Ýkisi de birbirinden acýmasýz.
Kalbin kýrýk;
Bedenin yorgun;
Gözlerin donuk.
Enkaz yýðýný gibisin;
Canýný en çok yakan ise;
Kendi enkazýnýn altýnda kalmak.
Kalýrsýn bir baþýna;
Yapayalnýz.

AYKUT UYSAL

Sosyal Medyada Paylaşın: