UZAK BİR DÜŞ GİBİ

Duyuramýyorum özlem çýðlýklarýmý,
Ne yapsam ne etsem,sana.
Gurbetin karanlýðý vuruyor yüreðime,
Bir hasret acýsý doluyor içime...
Aðlatýyor hüzünlü þarkýlar öylesine acýyla.

Herkes her þey yabancý bana, alýþamadým,
Burada insanlar arasýnda yapayalnýzým.
Bir çöl yalnýzlýðýný yaþar giderim,
Seni özlüyorum ; sesini, ellerini, gözlerini,
Bir sigara içimi ancak düþlerimdesin...
Sonra gerçeklerin karanlýðý gözlerimde.

Kim bilir daha kaç mevsim sensiz geçecek,
Lavanta kokulu akþamlarda seni bekleyeceðim,
Kuþlarýn cývýltý þarkýlarý bile hüzün verecek bana...
Ve ben kaybolup karanlýk çýkmazlarda
Kopup gideceðim sessiz ve yalnýz...
Hazan mevsimlerinin soðuk akþamlarýndan,
Kim bilir, sen bana ne zaman ...
Geleceksin.

Aygün Deniz 17.11.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: