Ýliklerime kadar ayazý çekmiþim Güzün son deminde Bahtým sararmýþ yapraklar gibi Gazel olmuþ hayat savururken beni Geçmiþim gözlerimin ucunda Neler gelip geçmiþ...
Þimdi yapayalnýzým gölgemle Kulaklarý dünyaya kapadým Duygularýmý yitirdim aþktan yana Kuþ cývýltýlarý arasýnda Yorgunluðumu dinlendiriyorum...
Bir göl kenarýnda kuðular, ördekler Ömre bedel þarkýlar mýrýldanýr Titrek sesim eþlik etse de Gönlümün perdelerinde notalar kýrýk Akþamlarým küs mutluluðuma...
Yýllanmýþ þarabýn tadý yok Issýzlýðýn bir köþesine attým kendimi Sayýlý günler yaþýyorum hayalinle Ömrüm törpüleniyor seni andýkça ’’ ELVEDA’’ diyecek nefesim yetecek mi Bilmiyorum... :(
Zafer Direniþ ...
16 kasým 2019 Cumartesi 12:30 KARABULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.