Haddizâtında

Bir güvercin gibi hapsolursun gökyüzüne.
Derdi anlatýrsýn da bulamazsýn kendinden baþka söz edeni.

Dilersin ki; “Ey ölüm! Ne zaman dolacak ömrüm?”
Dayanamazsýn da bu zulme.

En itibarsýz sanarsýn da topraðý, dile gelse de konuþsa;
“Kaç kiþiyi gömdüm?”

Öyledir ya insan;
Her gün aþýk olur da,
yalnýz birine der durur “Öldüm.”

Sosyal Medyada Paylaşın: