Kezban"a ağıt ! (Evlilik yıldönümünün duvak sabahında, kanser illetine kurban verdiğimiz Kezban Gelin' e)

KEZBOÞ’ A AÐIT..!
En çaresiz, en masum, son haline bürünüp
Yattýn derin uykuya, acýlardan arýnýp.
Baþ ucunda melekler, gülümsüyor görünüp.
Uyan Kezboþum uyan, kalk da güldür yüzleri.
Boynu bükük býraktýn, yýkýp gittin bizleri.

Yirmi altý yýl önce , bu gün gelin olmuþtun.
Aileni býrakýp, aramýza gelmiþtin.
Hepimizi kendine abi, kardeþ bilmiþtin.
Uyan Kezboþum uyan, kalk da güldür yüzleri.
Boynu bükük býraktýn, yýkýp gittin bizleri.

Çok acýlar çektirdi, kanser denen dert sana.
Torun sevmeyi bile çok gördü kana kana.
Zerre hakkýmýz varsa, helaldir bizden yana.
Uyan Kezboþum uyan, kalk da güldür yüzleri.
Boynu bükük býraktýn, yýkýp gittin bizleri.

O kadar yokluk gördün, hiç piþmanlýk anmadýn.
Eþ dost aðýrlamaktan, hiç bir gün üþenmedin
"Ben Ahmet’i çok sevdim," demekten usanmadýn.
Uyan Kezboþum uyan, kalk da güldür yüzleri.
Boynu bükük býraktýn, yýkýp gittin bizleri.

Acýlarýn artsa da sabýrla göðüs gerdin.
Hastane doldu taþtý, biz gördük sen de gördün.
Ahmet’ine bakarak, gözün yaþlý can verdin.
Uyan Kezboþum uyan, kalk da güldür yüzleri.
Boynu bükük býraktýn, yýkýp gittin bizleri.
(Onuncuköylü)


Sosyal Medyada Paylaşın: