DİVANEYİM

Divaneyim, terk edeli cananý,
Gördünüz mü benim gibi yananý,
Düþmüþ batýma vefasýz olaný,

Yeþil ekin iken biçti beni yar.
Her gün yudum yudum içti beni yar.

Bir acý ki oturdu sol bölgeye,
Yabancýyým ardýmdaki gölgeye,
Haber salýn sihirli süpürgeye,

Süpürsün derdimi yanýk baðrýmdan.
Kurtulayým artýk þu kalp aðrýmdan.

Aklýma düþende tutuþur özüm,
Puslanýr, laf dinlemez iki gözüm,
Sarýlsam kadehe olurmu çözüm,

Kokunu getirse týlsýmlý rüzgar,
Belki o zaman daðýlýr bu efkar.

Aþkýn tütsülü mum, içimde yanan,
Ne yaptýmsa söndüremedim inan,
Her günüm ýzdýrap, her günüm buhran,

Ruhuma darken göðsümdeki kafes.
Ýlaç olsun melteminden bir nefes.

Geçti baharým dayandým elliye,
Ey felek daha döndürme deliye,
Dileðim þu, gerek yok teselliye,

Hýncý almam için onca seneden,
Yaþat bana gençliðimi yeniden.

Fatih Coþgun 14.11.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: