döndüðümde akþamdý þaþkýnlýðýmý gizleyemem ölüm dokundu bana.
soldu meyva beklediðim dallarým parlak ve sarý gecem sokak lambalarýnýn üzerinde gökyüzünün yanýþýný ve tehdidini görüyorum bize dair.
geceyarýsýnda Top-savaþ’tan hayatý gözleyince soðuk düþler korkular dokunuyor bana bu kez bizim kapýmýz çaldý ölümsüz gerçek sessiz ve derinden bir kuþ uçup gitti kanatlanarak...
her gidenin ardýndan söylenenler yinelendi ölümsüz bir nida kaldý kalbimizden silinmeyen ’gul : inne lillahi ve inne ileyhi raciun’ þimdi bana düþen :sabretmek biliyorum.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
sefa yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.