adaþýmdý..
"muhbir" dediðin dün öldü
sözlerini baðlamýþtý seriye
zülfikar’ýn yüreðimi böldü
boktan bir isim kaldý geriye
söyle dedin
"neden ayrýlmak istiyosun"
söylemiþtim söyleneni söyletene
koþtur koþtur sormaya gittin öyle mi
gündü pazar
mevsimlerden sonbahar
sormak deðildi derdin zaar
seninle eylemini nasýl söyler öyle mi
hiç önemsemedin bile
"bunu
asla yapmýyacaktýn" dediðimi deðil mi
sonra..
sonrasý sordun iþte sen
cevap: her þey benim yüzümden
ve bi ömür ceza verdin kendi kendine
ben giderken sahilden ilçeden ilçeye
hiç olmasaydým güncende mutlu olacaktýn
mutsuzluðun benim yüzümden olduðuna inandýn
kül de yalan
gül de yalan
inandýðým yalanmýþ
en kötüsü kendini bana hapsetmenmiþ
ben kendimi
sen de kendini
mutsuz edermiþ insan kendi kendini
"muhbir" dediðin dün öldü
ben çoktannn
aþk’ý gömdüm yerin bin kat dibine
kayýp anfora mý dedin
yoksa batýk gemi mi
gömüt dediðin
eþele dur ölü aþklarýný mezar yerine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... şehit çocuk... ay yıldızlı uçurtma...