Dünya adlý yalana göz açtýðým gündeyim. Agu’m ile gülenler, feryadýma sus bugün Ramak kaldý düþmeme, tuþa yakýn kündeyim. Varým ile gülenler, yokum ile küs bugün.
Bir anamdý saçýmý okþar iken koklayan, Adým adým babamdý, endiþeyle yoklayan, Amca, teyze, halamken gölgesiyle saklayan, Kokum ile gülenler, köküm ile küs bugün.
Sevgi ile muhabbet kokuyorken her taraf, Üç gün idi her küslük, sarýyordu bir taraf. Ýçiçeydik vallahi na-mümkündü bertaraf, Pulum ile gülenler, külüm ile küs bugün.
Kýsýr, börek, poðaça, bahaneydi günlere, O günlerde göçerdi bir mahalle dünlere, Nasýr tutmuþ el vardý meyl olmazdý ünlere, Aþým ile gülenler, yaþým ile küs bugün.
Ramak Kaldý / (Samim ÝÐDE) Sosyal Medyada Paylaşın:
Samim İĞDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.