GİDİşiN

GiDiþin
diyorum kesiliyor nefesim 
Oysa bir kal kelimesine gebeydi varlýðýn
Ve ben avu yutar gibi yuttum

kusamadým 

Gözlerimde yaþlar don du aðlayamadým
Tutup kolundan nereye bile diyemedim 
Çýtýrtýsýz dý yer gök 
Sanki gidiþine aðlýyordu bulutlar 
Bir tek benim gözlerim kanlý 
Dizlerim fersiz ve umutlarým lacivert ti 

Tüm dünyaya kafa tutan baþým dumanlý
Ellerim ise titrek ti 
Arkamý dönüp gidiþini görmemek istesem de 
Bizde sevgiliye arka dönülmez diyor du vicdaným 
Dönemedim 
Gidiþini an be an resmettim beynimin tuvaline 
Yutkunuþ seslerim ah larýma ahlarým oflarýma karýþtý 

Ve sen gittin 

Ardýna bile bakmadan gittin 
Giderken daha soðumamýþtý öpücüðünün ateþi 
Yanaðýma derinden bir buse býrakýp gittin 
Kal Git-me diyemedim 
Gittin 
Dilimle dudaklarým arasýnda can verdi kelimeler 
Parçalanan tuzla buz olan yarýnlarýma inat 
Gittin 

Büyük bir aþký býrakýp gittin 

Ben ise gidiþinin ertesi kader dedim kýsmet dedim 
Avuttum göz bebeklerimi 
Sessiz ve Bulutluydu gidiþin ayrýlýk manzaralý yüreðimde 
Bir se vi yo rum sözcüðünü duyamadan gittin 
Gittin iþte gittin 

Sakýn dönüp de gelme 

Bizde seven bir kere ölür bin kere gömülür be sevgili 
Bir kere ölür bin kere gömülür

Sosyal Medyada Paylaşın: