öyle eksildik ki yaþarken bize dokunan her þeyi eksiltiyoruz yalnýzlýðýmýzla çoðalýp kalabalýðýmýzla eksiliyoruz ve öylesine kalabalýk ki yalnýzlýðýmýz ne yana dönsek kendimize rastlýyoruz
gözlerinde baharlarý beklerken içinde ki zemheri beni vurur sen bilemezsin yüreðimden sevdana ne sular akmak ister durur
akþamýn matem rengine büründüðü saatte gök yüzünde ki kandiller tek tek yanmaya baþladýðýnda içimde sessiz bir vaveyla özlemeyi özledim özlemeye deðer ne kaldýysa
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.