Göz baksa da uykuda, kalpse daim kuþkuda Bilmediðine düþman insan, yaþar korkuyla Kimseye güvenemez, aþký bilmez duyguda Büyür dertten daðlarý, kurur üzüm baðlarý…
Uykudur, yataðýma beni baðlayan kabir Ölmeden ölüyorum bulamýyorum tabir Ne felsefesi var ne açýklayamaz cebir Yarasý kerme baðlar, geçmez çekeni aðlar!
Kim bu dünyaya kazýk çakýp kalacak diri Her þerde gözün dört aç, vazgeç olmadan deli... Her anýmý planladý, sormadan yerin dibi Gerçeði bile bile þu dünya niye baðlar!
Uyan artýk sabahýn horozlarý ötmekte Rýzkýný aramaya baþla hak yol gütmekle… Ýþim olmasýn yalan, kumar ile ütmekle Gezerim kefenimle þahidim olur saðlar!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.