MENDİL VERMEDİN

Gönlüme aldým taptým sana da
Mecnun oldum yitirdim aklýmý da
Ben senin kapýnda köle oldum da
Verdiðim selama selam vermedin

Hep vurdun kanattýn yüreðimi de
Yýllarca yok olana var dedim de
Serildim sana kendimi verdim de
Sen akan yaraya merhem olmadýn

Vefasýzlýðýn bu kadarýna pes daha
Sen haklý çýkmak için uðraþsan da
Sana yaza yaza, þair oldum da
Sen bana adýmý yazýp vermedin

Herkese nasip olmayan sendeki de
Bilmedin kadrimi kýymetimi de
Gece geceledim aradým seni de
Sen sabahýma doðan yar olmadýn

Delikanlý adamým sana yenildim de
Selam almayan sana bir ömür verdim de
Her sefer canlý canlý o mezara girdim de
Sen topraðým da yeþeren ot olmadýn

Kýrdýn dalýmý kapattýn yolumu da
Keskin kamayý ayrýlýða sapladýn da
Hep aðlattýn, aðlattýn Emrulu da
Sen göz yaþýma mendil vermedin


Emrul TATLIPINAR

Sosyal Medyada Paylaşın: