Eskiden....
Yoksul topraklar kavruk otlar
Seviyorduk yinede içimizden
Su taþýyan o peçeli kadýnlar
Yokluk bile güzelmiþ eskiden.
Öncelerden kalma bir kaç ev
Hatýralar taþýyor geçmiþten
Ýstersen hüzünlen, stersen sev
Yýkýldý, yýkýlacak onlarda zaten.
Küçücük camlarý kýzýl parýltýlý
Terkedilmiþ artýk kendi haline
Çýplak ve dökük toprak sývalarý
Verane olmuþ, iðneden ipliðe.
Yaz tarlalarýnda, koþturan köylü
Nadasa býrakmýþ merayý sanki
Az ilerde yatýyor tüketmiþ ömrü
Loþ akþamlarda aðlýyor belli ki.
Bilmem kayda deðer ne kalmýþ
Sýcak yemekler o tüten kokular
Bahçeler kurumuþ otlar sarmýþ
Dumansýz yýkýlmýþ tüm bacalar.
Sesini duyacak kimseler nerede
Rüzgarlý bayýrda ve kayabaþýnda
Hani saksaðan sesleri kütüklerde
Kendimi arar oldum buralarda...
Mustafa Yaman
07 kasým 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.