bitmedi içimdeki hoyrat rüzgarlarýn savaþý ne kulaðýmdaki uðultularý dindi ne de tüylerimdeki ürpertisi geçti
bakýþlarýmda yüklü yüklü bulutlar yaðmadý yaðamadý bir türlü gözlerim hafifleyemedi
ýssýz bir çöl gibi kurak ve ölümcül kaldý içim hep bu yüzden gökyüzümde sadece leþ yiyiciler uçtu yollarým ise tüm kervanlara yasaklandý
gecelerim dondu benim ayaza çaldý hep düþlerim içimde gündüzlerim ise fýrtýnaydý kum doldu bu yüzden hep uyku tutmayan gözlerime
ve yine sýrf bu yüzden yine hiçbir çiçek güzel kokmadý çatlamýþ ellerimde
artýk anladýn mý neden... neden sevemiyorum kimseyi sevemem istesem bile ne zaman ufak bir hayat kýpýrdasa içimde önce buz tutar sonra da yanar çöllerimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.