İÇİMDEKİ MAĞLUP

Artýk kenarda oturup fýrtýnanýn dinmesini beklemeyeceðim.
Yaþadýðým bütün keder ve üzüntünün kökeni; varsayýmlar yapmam
ve her þeyi üzerime alýnmam.
Halbuki, mutluluðumdan sadece ben sorumluyum.
O kadar yoðun bir acýdan geçiyorum ki,
sorunlarý baþýndan ele alýp çözmeye hazýr,
daha güçlü bir kiþi olarak yüzeye varacak gücü bulamýyorum kendimde.
♥ ♥ ♥
Aslýnda, acýnýn içimdeki gücünü kaybetmesini diliyorum...
Yalnýzlýðýmla kalmak kolay deðil…
Her sabah uyandýðýmda kendimi “Bu da geçer ya hu” diyerek telkin ediyorum.
Bakýyorum sonra, sözde olumsuz yönlerimden kurtulmaya çalýþmanýn bir faydasý yok.
♥ ♥ ♥
Rumi der ki “Her sabah yeni birisi gelir. Bir sevinç, bir bunalým, bir zalimlik… Hepsini kabul eyle!"
Geri adýmlarý kabullenmeliyim,
Yitirdiklerimi,
Asla geri gelmeyeceðini,
Kötü suçluluklardan kurtulmalýyým.
Sessizlikten keyif alýp, varoluþumun derinlikleri arasýnda daima görmezden geldiðim boþlukla
ve yüzeyde kendi gerçekliðime göre gerçek olmayanla yüzleþip, olup bitenleri kabul etmeliyim.
♥ ♥ ♥
Hayat boktan!
Bunca yalnýzlýkta anladým ki;
Mutlu ve huzurlu olmak haklý olmaktan çok daha önemliymiþ.
Ama yarýn yeni bir gün, bomboþ bir sayfa var önümde.
Ve bu sayfada bir gün, hatta bir ömür önceki hatalarýmýn önemi yok.
Geçmiþimin geleceðimi belirlemek zorunda olmadýðýný,
bu yüzden de geçmiþe takýlýp onu didiklemenin bir anlamý olmayacaðýný anladým.
♥ ♥ ♥
Ne olduðumu ne yaptýðýmdan ayýrt edebilirsem, kendimi daha kolay affedebilir ve bir hatadan sonra,
kaldýðým yerden daha kolay devam edebilirim.
Umut, yeniden hissedebileceðine, hatta sevebileceðine ve gülebileceðine inanmaktýr!
Þimdi, yetersizliklerimi inkâr etmektense, olduklarý gibi kabul ediyorum.
Ýçimdeki maðlupla yüzleþiyorum bir nevi...

Efe Bozkurt
Sosyal Medyada Paylaşın: