ESKİLERE SAYGILAR

Söz vermiþtin, hatýrlarsýn ya
Hýrçýn Kasým akþamlarýndan biriydi hani
Hanidir konuþmuyorsun aþka dair
Kelimelere mi küstün, bana mý hislendin?
Yarý yolda býraktýn beni yabancý yerine koyup
Beni birdenbire hayata döndürüp birdenbire öldürdün
Hem umut ýþýðým hem ölüm fermaným oldun
Bundan daha fena ne yaptým ben sana?
Ben senin birkaç zamanlýk avuntun muyum be kadýn?
Umutlandýrdýn, kandýrdýn, utandýrdýn
Bir baþkasý samimiyetle çaðýrsa beni gönlüne
Senden zaten geçtim, ona da þüpheyle bakacaðým
Git buralardan, hatýrlanma daha fazla gereksiz
Takvimden bile utançla düþüyor artýk yapraklar
Hep kötüler cesur nedense, iyiler yüreksiz
Giderek korku veriyor dört bir yana akþamlar
Eskiden böyle deðildi iþte, söylüyorum hep
Ölmemiþti duygular, bembeyazdý sayfalar
Deniz bütün hýrçýnlýðýnýn yanýnda tertemizdi
Saygý vardý eskiden, eskilere saygýlar!
Sosyal Medyada Paylaşın: