Unutamýyorum seni, Çýkmýyorsun aklýmdan. Ne yana baksam, Ne tarafa dönsem, Sen varsýn, Çýkmýyorsun aklýmdan, Unutamýyorum. Söylesene kimsin sen? Ne kadar uðraþsam boþ, Nafile bütün çabalar…. Þiirler yazamýyorum eskisi kadar, Seni unutmayý baþaramýyorum. Nafile bütün uðraþlar…
Sen kaybettiðim savaþlarýn, Sen uðruna verdiðim canlarýn, Yine de unutamadýðým aþklarýn, Elimde kalan en büyük ganimetisin, Sen benim yaþadýðým en büyük yenilgisin….
Alýþmaya baþladým yenilgilere, Zor olsa da baþarmaya, Alýþtým…. Sen ise hala aklýmdasýn. Söylesene kimsin sen? Bir ruhu böylesine benimseten… Kimsin sen? Hangi karanlýðýn sonundaki ýþýksýn? Beni böylesine sýmsýký saran, Ýlk defa benliðimi hissettiren, Söylesene; Hangi coðrafyanýn gülüsün? Sahi kimsin sen? Sosyal Medyada Paylaşın:
Kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.