EFENDİM
Sen yok iken karaydý asumaným efendim,
Geliþinle nurlandý, bu cihaným efendim.
Zulmetin karanlýðý son buldu senin ile,
Nev-bahâra dönüþtü bil hazâným efendim.
Hüzünlüyken gönlümüz, duyulmazken sesimiz,
Neþeye tebdil oldu, feverâným efendim.
Kapýnda bir gedâyým, bekletme eþiðinde,
Hemen kabul buyurun, yok zamaným efendim.
Günahýmýz hudutsuz, þefâat eyle bize,
Kolay geçsin berzahta, imtihâným efendim.
Malýmýz ve canýmýz, feda olsun yoluna,
Olmasýn ne çýkar ki, aþiyaným efendim.
Senin muhabbetinle, kavrulmuþ gönül benim:
Gülþenim, lâle-zârým, gülistâným efendim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.