Yirmi Nisanda doðdun pazartesi günüydü Güneþ doðdu sevinçle ay giderken üzgündü Toprak üstünde gezen ne þer varsa sürgündü Nur yüzüne bakmama iznin var mý Sultaným!
Ateþe tapan halkýn o gün ateþi söndü Putlar bir bir yýkýldý çöldeki kuma döndü Âlemler Abdullah’ýn yetimiyle övündü Nur yüzüne bakmama iznin var mý Sultaným!
O gün zalim kalbini sardý korkunç sýkýntý Mutluyken birdenbire göðsü yardý usantý Yetimlerde heyecan, gözlerde yar ýþýltý Nur yüzüne bakmama iznin var mý Sultaným!
Tüm insanlýk adýna Kâbe muntazam eser Evin Kâbe’ye bakar ilahi meltem eser Kalkmýþtý sýr perdesi yoktu tek müphem eser Nur yüzüne bakmama iznin var mý Sultaným
Baksalar cemaline kalpler aþký keþfeder Özlemine dayanmak olur beterden beter Kýsa bir anda olsa huzurda olsam yeter Nur yüzüne bakmama iznin var mý Sultaným!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.