Züheylam…
Aþkým…
Nar çiçeðim…
Manolya kokulu Papatyam…
Hafta sonu her zaman gittiðimiz sahile gittim…
Dolaþtým…
Dolaþtým…
Dolaþtým…
Yapayalnýz dolaþtým…
Her zaman Simit aldýðýmýz esmer çocuk geldi yanýma…
Su içerker seni sordu…
Su boðazýmda düðümlendi…
Diyemedim…
Diyemedim…
Beni terk ettiðini ona diyemedim…
Gözümden yaþlar sel oldu aktý…
Öldü mü diye sordu…
Öldü de diyemedim…
Sustum… Sustum… Sustum…
Sadece baþýmý salladým…
O artýk yok diye…
Ama simitçi çocuk öldü zannetti…
Evet Züheylam…
Demek ki…
Caným caným dediklerine…
Gün geliyor…
Karþýna gelse bile bir þey diyemiyorsun…
Sevdiceðim…
Manolya kokulu Papatyam…
7 Kasým 2019
Kul Fani
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.