yapraklar yeþil deðil þimdi
sarý
turuncu
kýrmýzý
yel estikçe dökülüyorlar yerlere
dallar çýplak kalacak yakýnda
otlar yeþil deðil þimdi
hep sarý sarý
sallanýp duruyor kuru bedenleri
acýmasýz güz rüzgarlarýnda
yapraklar çürüyüp toprak olacak
tohumlar altlarýnda yuvalanacak
bahar gelecek kýþtan sonra
güneþ görününce yeniden
havalar ýsýnacak
hepsi yeniden doðacak
ya biz
ya biz insanlar
aynýsý deðil mi
baharda doðduk
yazda büyüdük
kýþýn ölmedik mi
ama onlar gibi yýlda bir deðil
yýllarca kaç kez
topraða düþen tohum baharý bekliyor
yeniden doðmak için
ya biz
kaç yýl kaç yýllar bekleyeceðiz
yeniden doðmak için
tohum hayal kuruyor
kýþtan yaza
ya biz
hayalden öte düþ gibi
ne din ne bilim
bu sýrrý ikisi de çözememiþ ki
aký l eriþemiyor
beyin cevap veremiyor
sonrasý þuur altý
devreye rüyalar giriyor
genç oluyorsun birden yaþlý iken
liseye gidiyorsun mesela
ya da üniversiteye
lakin ne çok þey yok
defterin kalemin
mesela kitaplarýn
okulu bitirememiþsin bir ömür
geleceðe dair umudun yok
bir sürü kýz görüyorsun orada
hepsi birbirinden güzel
bir sürü çocuk görüyorsun erkek
hepsi birbirinden güzel
hepsi neþeli
endiþesiz kedersiz
týpký kýrk yýl öncesi gibi
gelip boynuna sarýlýyor birisi
yanaðýný yanaðýna yapýþtýrýyor
yumuþak ve sýcak
dudaklarý boynundayken
saçlarý yüzünü okþuyor
sonra ýslak dudaklarý
kurumuþ dudaklarýný ýslatýyor
öyle içten
öyle sevecen
ve ihtiraslý
sonra baþka bir kýz
sonra baþkasý
bir sürü kýz
ilk yaprak döken aðaç hangisiydi
bilmiyorsun
çünkü not etmemiþsin
ilk öpen kýz hangisiydi seni
hatýrlamýyorsun
çünkü resmini çizmemiþsin
rüya gibi bir þey bu. özür dilerim bazýlarýnýzdan. benimki yaþlýlýk sendromu galiba...
tevfik tekmen 7/kasým/2019 Lüleburgaz