DURDUM Ýnsan aleminin indim özüne Yokluk makamýnda yok oldum durdum Koydular kantarýn insan gözüne nefsim aðýr bastý çok oldum durdum
vay nasýl bir ateþ düþtü serime Sanki tuz ektiler yüzüb derime Yanman gerek dedi sordum Pirime Aþkýn çýrasýyla yak oldum durdum
Bir insan olmaktý maksadým derdim Pirler dergahýna közümü serdim Haktan yana döndüm gönlümü verdim Dostlar sofrasýnda tok oldum durdum
Ozan Komani can, diye çaðrýldým Kendi topraðýmdan kendim yuðruldum Ýnsan olub iþte böyle doðruldum Aþk ile sevgiye bak oldum durdum... OZAN KOMANÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşık komani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.