Sesimiz kýsýlmýþ
ince þeyler düþmüþ üzerine
incelikli aðzýn
aðzýnda bükülüyor dudaðýn
Ýnce þeyler kapmýþsýn sevgilim
nezle gibi
Ellerimde asal sayýlardan bir yer
Bir gök
delindiði yerden boþalýyor
buna yaðmur diyoruz
Küflenen duvarlarda
gazete kaðýtlarý
gecekondu oluklarý
gece soluk alýp verilen aðýz aralarý
Yüzün
yüzünün sað yaný, öpülünce kýzaran yerlerin
Bakir yalnýzlýðýmý bozan gece yarýsý
tiz bir çýðlýðýn doruk noktasýnda
yaðmurlu bir sonbahar sabahý kadar sýcaksýn yataðýmda
Diyorum ki
sardýðýnda zemheri bile geçer
noktalar birleþir
virgüller titrer
ünlemler
birbiri ardýna ses olur
Sesler hem uzaktan hem yakýndan hoþ gelir
ama
yakýnýnda býrak beni
Aðzým doymaz yoksa tenine
Yol enine geniþ
boyuna uzun ve sadece ayaklarým var
yorulurum
yorulmam
Týkanýrým arada sigaradan sebep
tükenmem.
Sevdiðim bir þehirdeki
tanýdýðým herkes ölmüþ
herkesin ölümlülüðü geldi aklýma
Yaþayacak kadar uzun olan günlerimim hepsi
senin koynunda
Ve yine konuþacak kadar uzun olan günlerin hepsi
senin gözlerinde baþlýyor
Akþamdan kalmayým
düþüncesi bile
kalbimi yoran ihtimalleri çözdüðüm gün gibi
sürüklüyorum kendimi
Ben en çok yine sana gurbet
ve sen en çok yine bana memleket
Kuþlarýn
eti
ve kaný diþlerimin arasýnda
huþu içinde ki
huzursuzluðumun kýymetli kiþisi
Geçmiþ þiirlerimin içinde
eski sözler
söyledim sana
ama
eksik söyledim
sensiz uykular
giyilip bir yana býrakýlmýþ bayramlýklar gibi.
Þarap
anlam ifade etmiyor
þehir anlam ifade etmiyor
Tek baþýna gülümsediðin hüzündür
senin yüzün ilkbahar ve ötesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.