Mahrumiyet

týrnaðýmý kollarken
koldan da mahrum kaldým
þarký türkü sallarken
dilden de mahrum kaldým

gitti ardýndan baktým
uyandý eþref vaktim
sinemde ateþ yaktým
külden de mahrum kaldým

boran vurdu rýhtýmda
yaylar koptu tahtýmda
gurbet çýktý bahtýmda
ilden de mahrum kaldým

dünyanýn süsü kadar
bedenim oldu heder
bilmedim nere gider
yoldan da mahrum kaldým

hani nerde sevenler
sevdiðini övenler
kilitlendi kovanlar
baldan da mahrum kaldým

aþký bulmaya kalktým
meþke dalmaya kalktým
Mecnun olmaya kalktým
çölden de mahrum kaldým

atalet etti esir
kabul bendedir kusur
yurt olmaz bana Mýsýr
Nil’den de mahrum kaldým

tavuk gýk gýk patladý
daldan dala atladý
yumurtasý çatladý
foldan da mahrum kaldým

nerde benim gerçeðim
kesmez oldu býçaðým
erken soldu çiçeðim
gülden de mahrum kaldým

þems‘i buzul sayarken
nevm‘i nüzül sayarken
bordo-kýzýl sayarken
aldan da mahrum kaldým

talih canýmý sýktý
baðýma avu ekti
cereyan zaten yoktu
pilden de mahrum kaldým

karanfil buket buket
ýstýrab paket paket
yýrtýldý gitti ceket
çuldan da mahrum kaldým

þirazem kötü þaþtý
adeta ayak baþtý
saçlarýma ak düþtü
kýldan da mahrum kaldým

bir mekruh yere kondum
apansýz toza döndüm
âlemi deniz sandým
gölden de mahrum kaldým

anlatsam kimler anlar
inliyor nice canlar
telve tutmaz fincanlar
faldan da mahrum kaldým

huzur benim meraðým
niye böyle ýraðým
koþamýyor kýsraðým
naldan da mahrum kaldým

ruhuma kaya düþtü
çaresiz huya düþtü
mektubum suya düþtü
puldan da mahrum kaldým

kulaðým sanki saðýr
duyarým aðýr aðýr
kaçtý gitti koç sýðýr
maldan da mahrum kaldým

cemiyetin ferdinden
medet umdum merdinden
tokalaþma ardýndan
elden de mahrum kaldým

ne yaptým ki küsecek
lisan böyle susacak
þu baðrýma esecek
yelden de mahrum kaldým

sýcak sular buz tuttu
zulüm bende haz tuttu
bükülmeye yüz tuttu
belden de mahrum kaldým

herkese sordum nerde
yarim bilinmez yerde
gözüme indi perde
tülden de mahrum kaldým

aðac keza sýkýldý
meyveleri çekildi
yapraklarý döküldü
daldan da mahrum kaldým

futbolun nerde tadý
kalmýþ sadece adý
hakemler ofsayt dedi
golden de mahrum kaldým

didar yüzlere ömür
güneþ yazlara ömür
týðlar sizlere ömür
milden de mahrum kaldým

yüreðimde sýzým var
nokta nokta közüm var
bezgin öten sazým var
telden de mahrum kaldým

o yar beldede tekmiþ
kafayý neye takmýþ
yanaðýnda ben yokmuþ
çilden de mahrum kaldým

terk eyledim obayý
kardeþ ana babayý
kötü yaktým abayý
þaldan da mahrum kaldým

yarým doðu tam batý
küflendi çiftlik sütü
hem iyi hem de kötü
halden de mahrum kaldým

vuslat erilmez kale
þirret sevimsiz hile
mevsimler yalnýz çile
yýldan da mahrum kaldým

vasýtasýz duraklar
yazýk hayli kuraklar
harab oldu topraklar
kilden de mahrum kaldým

hayal kurdum uçmaya
bu diyardan kaçmaya
þu ýrmaðý geçmeye
saldan da mahrum kaldým

gerçek dost dostu över
sahtesi baþdan savar
bir dost bir hayýrsever
kuldan da mahrum kaldým

ufkun zalim sisleri
yýpratýyor hisleri
beynimde gong sesleri
zilden de mahrum kaldým

ümit yoksa yarýndan
elem vurur derinden
bezdim hücre darýndan
boldan da mahrum kaldým

arzum parlak þafaktý
nasibim sýrf nifaktý
pire malum ufaktý
filden de mahrum kaldým

tavanýmdan su aktý
duvarlar beni sýktý
odam baþýma çöktü
holden de mahrum kaldým

felek oyun edince
zulüm etti yâdýnca
o yar elden gidince
dölden de mahrum kaldým

hezimet oldu her iþ
ne mümkün aþka eriþ
kýz bulmak zaten zor iþ
duldan da mahrum kaldým

Aydýn derki nefesim
kýsýldý yine sesim
artistlikdi hevesim
rolden de mahrum kaldým

5 Kasým 2019
Sosyal Medyada Paylaşın: