Çöl kaktüsü

Bugünlerde;
Kurumaya yüz tutmuþ bir pýnardan, damla damla akan suyun, düþtüðü havuzda çýkardýðý yankýlý ses gibiyim.
Eskiden;
Aþýklarýn buluþup, sarmaþ dolaþ olduðu, kurdun kuþun cilveleþtiði; þýrýl þýrýl akan pýnarlarý özledim.
Sensizlikten;
Kaynaðý kurumuþ pýnarlar gibi oldu gönlüm.
Pýnarlar kurudu, aþklar kurudu,
Bu hale, daðlar, taþlar aðladý,
Yaðmurlar, bu sene de geç kaldý, yaðmadý.
Yine kurak, yine çorak gönlüm.

Þimdilerde;
Kumdan ve taþtan kurak bir çölde, özü aþkla dolu kaktüsler gibiyim.
Sevda çölüne düþtüðünde sen, özümden doyasýya, kana kana içebilirsin.
Sen istersen, çorak kalmýþ gönlüne, aþkýn özü olabilirim.
G/özlerim seni; kurumuþ bir pýnarýn, suyu
g/özlediði gibi.
Beklerim seni; aþk özünü içecek bir sevdalýyý bekleyen, çölde yalnýz kalmýþ bir kaktüs gibi...

Cahit Fýkýrkoca
05.11.2019, Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: