BEN BÖYLEYİM İŞTE
Ellerin yazar simdi gözlerin okur elbette,
Yüreðinde belki ismim dolanýyor, aylak bir serseri gibi,
Ýçin ürperiyor.
Belki sesimi duyduðunda, ruhunda bir kývýlcým yanýyor.
Aþk adýna gözlerin; gözlerimin hayalinde,
Belki yarýný iple çekiyorsun,
Görebilme ihtimali ile…
Belki bir telefon sesine heyecanla koþuyorsun,
Aþk mý diye, aþkým mý?
Gülümsüyorsun belki ismimi söylerken,
Gururlanýyorsun benden söz ederken,
Belki üç beþ hayal bile kuruyorsundur, geleceðimize dair.
Belki susuyorsundur, ben düþtüðümde aklýna.
Belki de kýsacýk bir kahkahada saklýyorsundur, mutluluðu...
Bana mutluluk diyorsundur belki,
Belki de istediðin mutluluðu buluyorsundur bende...
Ne zaman laf açýlsa benden,
Ve aklýna bir an bile düþtüðümde,
Hayalim geliyorsa gözlerine;
Ben böyleyim iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.