kedili teyze birden ortadan kayboldu kediler aç susuz sahipsiz tam da burada sevgiyi sorguladým ne vardý o kadar sevecek sonra alýp baþýný gidecek ölmüþtür kesin dediler bu onu haklý çýkarmýyordu madem ölecekti sevmeyecekti o kadar alýþtýrmayacaktý kendine
kýzgýnlýðým hergün onu orada göremeyince biraz daha artýyordu
bir sene boyunca hergün sabah akþam birfiil onu görmeme raðmen hiç selamlaþmamýþtýk hoþ onun gözü kedilerinden baþkasýný görmüyordu yine de selam versem alýrdý herhalde sonuçta o beni görmese de ben onu görüyordum
bir haftanýn sonunda kedili teyze bahçede yerini aldý hiç tanýmadýðým birini görmekten bu kadar mutlu olduðuma hala inanamýyorum
hem artýk kedili teyzeye selam da veriyorum
terketmemiþ evde hastasý varmýþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
7TEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.