Körleþti insanlar duygular Hayat yanlýzlýklarla yaþanmakta Arayan gönüller bir olmuþ Susan kaderler ayrýlmakta
Yürüyorum sanki ayaklarým çýplak Hissettiðim taþ ve toprak Azrail baþucumda dolanýyor Ruhum parça parça olmuþ neye yarýyor
Bir ýþýk doðdu baþýmýn üstünde Tutmak istedim tutamadým Koþmak istedim koþamadim Çöktüm oracýkta dizlerimin üstüne
Kalbim sýkýþýyor nefesim daralýyor Bedenim ruhumdan ayrýlýyor Burasý çok soðuk üþümekteyim Ayaklarým buz gibi olmuþ hissetmemekteyim
Çok zormuþ can vermek Dudaklarýmda pamuktan gelen suyu içmek Son nefesteyim bedenim kilitlenmiþ Hayat ne kýsaymýþ zaman nede çabuk geçmiþ Zavallý ruhum nasýl da zormuþ can vermek ruhu teslim etmek......
Aynur ipek..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aynur ipek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.