KASIM KIŞA SELAM DURMUŞ

Kasým
kaytan býyýklarýný burup
öyle bir tokat attý ki güne
Gökyüzünü avaz avaz inletip
Bulutlarý tomur tomur terletti
Aðaçlar mý ?
Onlarý üryan býrakýp yapraklarýný yere serdi
Çil yavrusu gibi daðýlan yapraklar
Soluðu rüzgarýn kollarýnda aldý.

Kara kýþ
Kara gözleriyle
bir bakýþ fýrlattý kasýmpatýna
Kasým kasým kasýlan kasýmpatý
Aþka gelip
Tüm ihtiþamýyla
güz defilesi veren çiçekleriyle birlikte
Kasýmýn koynunda buluverdi kendini.

Kasým
Kekremsi bir tat býrakýrken topraðýn tenine
Telvesinde telefseyen tetiriler
Boylu boyunca uzandý yamaçlarýn yörebine
Kim kastý bu garibin kaftanýnýn kollarýný
Uzanamaz olmuþ güneþin cebine.

Son güz
Sýrmalý gülüþlerini nakþetti
savrulan gazellerin cepkenine
Kasýmýn geldiðini duyan bulutlar
Kevek karlarý da atýp terkine
Þafakla birlikte
Kervaný katarlayýp
Ýpek yolunu arþýnlamaya baþlamýþlar bile.

Ey þair
Kasým kýþa Selam durmuþsa
Býrak düþünmeyi erkek mi diþi mi
Akýllý mý haylaz mý kiþi
Tek mi kalmýþ çift mi canavarýn diþi
Yaradana býrak bilmediðin iþi
Býrak
ilkbaharý yaz’ý
Eylülü ekimi ifrit ifrit sorgulamayý
Al eline kalemi kaðýdý da
Güneþin elveda deyip gidiþine
bakýr rengi bir þiir yaz
Eðer ki almak istiyorsan
hayat denen masaldan
hummalý bir haz....

《Nafize》
2 Kasým 2019
02.22
Sosyal Medyada Paylaşın: