bu þiiri ömrümün son zamanlarýnýn anýsý olarak yazýyorum þimdi den elveda sevgi dolu dünya beni hiç güldürmeyen ve hep aðlatan ve hep tebessüm ettiren içine dönük hýrslý ve hep anýlarý mazide olsa taze tutan bir dünya içinde yaþamak zor deðil aðýr gelir bu þahýsa.
duygularým hepten darmadaðýn umutlarým hayli bir ümitsiz üþüyorum göz damlalarým bana hep mazimi geleceðim olarak gösteriyor bu yüzden þuan aðlýyor ve acý çekiyorum peki neden demi yeceðim bir anda þuan bulunuyorum.
aslýnda ben çok korkuyorum evet ben çok korkuyorum korkumu nasýl yeneceðimi düþünmüyor ve bitiyorum özlemler hasretler eylen meler tatlýda olsa yanlan dan gülmeler evet þuan yine tebessüm ediyor ve son cümlem.ben bir toprak cocuðu yum nasýrlý ellerin helal ekmeðiyle büyüm bana ne eskiden nede yeniden bahsedilmesine izin vermiyor bu hayata iþte son vedamý ediyorum hayatta sizleri bu bomboþ oksijen alan insanlardan uzak durmanýzý öneriyorum allaha emanet olun ben zaten birazdan oluyorum tebessüm etmeyi ifade etmeyi burada yazarak yapmak zorundayým okudunuz zaten. ben derbeder kabadayý selami kýymetli dostlarým a son selamlaarým olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
derbeder kabadayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.