Kırdılar Beni

Hayýrdýr gözlerin neden nemlidir.
Diye sorma dostum, kýrdýlar beni,
Yüreðim hüzünlü, dilim gamlýdýr,
Kimdir þu el diye, sordular beni.

Ben elmas ben yakut, altýn tasýydým.
Kýymeti bilinmez, insan hasýydým.
Dostluk çeþmesinin akan baþýydým.
Kurtlar sofrasýna verdiler beni.

Halimin beyaný olsada sözüm.
Fazlasýný yazmaya yoktur yüzüm.
Doðruluktur ülküm , eðilmez dizim.
Sýrtýmý dönünce yerdiler beni.

Yalana dolana sanki tapmýþlar.
Çýkarlarý için etek öpmüþler.
Ben insan sanýrdým ne tür tipmiþler.
Ýþte böyle her gün yordular beni.

Ne inancým kaldý ne de sevesim.
Kursaðýmda kalsýn varsýn hevesim.
Tükendi takatim ,bitti nefesim.
Lime lime yere serdiler beni.

Diyeceðim budur anlayana saz,
Ne kapris ne sitem ,demeyin ki naz,
Dumaným tütsede yüreðim ayaz,
Gönül kapýsýndan sürdüler beni.

Þiir yürek artýk kulaðýn týkar,
Yavaþ yavaþ yürür önüne bakar,
Mezar taþýnýzý gönlüne diker,
Beþ arþýn ak beze sardýlar beni.

Sevda Doðan Karakaþ

30/10/2019
Sosyal Medyada Paylaşın: