Ýcim yanýyor cokca ama eskisi gibi aldýrýþ etmýyorum.. Nasýlsa yanacaksam artýk kadere býrakýyorum .. Bir cizgim yazýlmýþ ve cizilmiþ .. Ne kadar istesemde olmamasý istýyorsa rab olmuyor.. Ya daha iyisini verecek diye.. Yada baþýma bir sýkýntý yaratacak diye koruma altýna alýyor beni .. hani insanýz ya hani nefsimiz varya istýyoruz ve arzuluyoz .. Dilden hayýrlýsý desekde kalben bunu desteklemýyoruz. Ve cok istemeyi yeðlemýyor artýk kalbim .. Nasipsiz hic bir lokmanýn olmucaðý gibi .. Nasip olmayan hic bir þey aslen senin olmadýðý gibi kalben senin deðildir. Nitekim yolcuyuz asýl olan uyanýþta ..#HÝÇ#liðe uyanmaktýr..
«ﻫِﻴﭻْ» (Hîç) lafzý ; benlikten sýyrýlmayý ifâde eden bir kelimedir. Çünkü ilâhî esrârdan bir nasîb alabilmek, nefsânî arzulardan sýyrýlabilmekle baþlar. Dolayýsýyla mânevî tekâmüllerin baþlangýç noktasý, “hîç”e varabildikten sonradýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.