PERİŞAN
Ey Sevgili;
Kalpler kaymadan gitmeli, sessizce bu bahçeden
Hüzün renk salýyor; toprak kokulu, yarin elinden.
Sensizken de virandý, sensizlik öterdi sine’mden
Bülbül konmuþsa laleye, gül; aþkýndan periþan.
Ey Sevgili;
Kadife geceli sesler, mekan bi mekan, neylesin
Gönül, aþk þarabýna muhtaç, sende; iyi bilirsin.
Sükutun çýðlýðý arþ’ýn gölgesinde, ama gecemsin
Garip dönmüþse özüne, gözler; sensiz periþan.
Ey Sevgili;
Aðýtlar mý yakmak gerek, yetmez mi serzeniþin
Bir kuru yapraðým sanki, bu kadar mýydý sevgin.
Rüzgara sorsan uçmaya amade aþk, nedir ki derdin
Yetiþsin feryad-u figaným, diller lal, alem periþan.
Ey Sevgili;
Dayanýr mý bu yürek sanýrsýn, benden gittin gideli
Bir türküydün kervanýmda, yetim kervan sanki.
Çöle döndü gözde yaþlar, kan akar oldu siteminden
Hazinkar halime sebepsin amma þiirlerim periþan.
Ve Sevgili;
Bak kuþandým kýlýcý, çýkýp gelsem þimdi yeniden
Ses vermezsen Sevgili; yaðmur Eylül’süz periþan.
Murat AYDIN.... Bursa....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.