Annem.. Caným ANNEM. Yüreðin güvercin gibi kanatlý Dolaþýr durursun evlerimizi Hasret söz konusu olunca, Evlât sözkonusu olunca Kim tutar kim, Kim bu yüreði..
Gâh Eskiþehirde alýrsýn soluðu Gâh Kütahya’da mola verirsin Ve sonra Ver elini Ankara Çubuk
Sürer gider bu koþuþturmaca Yýl üçyüz altmýþbeþ gün Gün yirmidört saat.
Ve ben Ne zaman bir güvercin görsem penceremde Heyecanlanýrým Senin gözlerine benzetirim gözlerini Yüzümde zoraki bir tebessüm Koþup boynuna sarýlmak gelir içimden Ve gözlerim Takýlýr kalýr gözbebeklerine Derken Ýki damla gözyaþý süzülür yanaklarýma
ANNEM !! Caným ANNEM Beni anlarsan bir tek sen anlarsýn Ey Annelerin en güzeli Sen Ýyiki varsýn.!!
Vars@yalým.......................Ýsmail GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.