MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
İNSAN İNSANA GÜVENMİYOR
rafettinayvaci
İNSAN İNSANA GÜVENMİYOR
Ýnsanlar birbirini çekemiyor!
Kýskanýyor,
Onun, bunun
Dedikodusunu yapýyor.
Kendisiyle problemi olanlar
Sýkýntýsýný, hýncýný
Baþkasýndan
Çýkarýyor!
Bir keþmekeþlik bir
Vurdumduymazlýk
Almýþ baþýný gidiyor.
Ýnsanlar birbirine kefil bile
Olmuyor.
Ýnsan insana güvenmiyor.
Sýrtýný bile dönmüyor.
Yeni nesil yeni gençlik
Televizyon, internet karþýsýnda
Çocukluðunu
Yaþayamadan büyüyor.
Her þeyi biliyor.
Küçük yaþta dert,
Keder
Sahibi oluyor.
Geleceðini
Düþünmeye baþlýyor.
Yaþayamadýðý çocukluðunun
Hasretini çekiyor.
Kötülük, hainlik, namussuzluk
Ýnsanýn
Kanýna dokunuyor,
insanlarýn yüzüne
Gülüyorlar,
Bu ülkenin ekmeðini yiyorlar,
Sonra milleti, vataný
Yakýp yýkýp,
Talan ediyorlar.
Milletle devleti
Karþý karþýya getiriyorlar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
rafettinayvaci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
ALMA MAZLUMUN AHINI
HAYAT ÖLÜMLE YAŞAM ARASINDA İNCE BİR ÇİZGİ
EL UZATMAK
VEFASIZLAR
OCAK ŞUBAT MART AYI
ENGELSİZ YAŞAM
SEN BENİM HERŞEYİMSİN
SU AKAR YOLUNU BULUR
BAHAR GELİR GÖĞE ÇEMENE
İNSANCA YAŞAMAK