cebren ilaveten yaþam dedikleri bir kerhen toplayýp atsa/n da hepsini faydasý yok hepten gülerken aðlar/sýn tutunacak bir dalý/n yoksa bazen ne sen sor nede ben cevap vereyim icabetten,
insanoðlu insan olduðunu unutmuþ gerçekten görende sanýyor yapýyor her þeyini h/içten aynaya bakmaya da korkuyor ya görürse cidden kendinden gayrý herhangi bir kimseyi hakikatten,
durum öyle bir hal almýþ ki özlemleri dünden siyah siyah kara kara nasibi kýsmeti gýybetten çalýnmýþ sanki tüm iyi niyetler ebediyete cümleten hesap soran da yok sorgulayan da hiç birinden,
akýl beyin firar etmiþ temelli vazgeçmiþ kendinden fikir dedikleri boþluða bir hiç varlýðý farksýz bir inden hayatý zehir zemberek etmesi yetmiyor zaten ertesini de düþünmüþ cehenneme hitaben...
* Berlin, 25.10.2019 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.