Varlığının, Yokluğu ..

Bir gece yarýsý, zifiri karanlýklar ardýndan
Süzüle süzüle girdin camýmdan..

Ay ýþýðý misali..

O gece, gün geceyi devirdi.
Kýþ, bahar..
Gönül;
Lal oldu, herkesi eledi..

O gece;
Bir yol açýldý. Uzun ve meþakkatli..
Kenetlendi dil konuþmadý, söylemedi..

O yol da ;
Toprak ile beden bütünleþti..

Aðaç misali..
Ne bir adým ileri, ne bir adým geri..

O aðaç da ;
Soldurdular, yapraklarýmýn yeþilini..
Döküyorken, umut meyveleri..
Budadýlar, verdiðim tüm emekleri..

Yaðmurlar, yaþ oldu süzüldü yapraklarýmdan
Ne kuruyor ne yeþeriyorum..

Bir direk misali..
Ne bir adým ileri ne bir adým geri..

Yasin Daðcý













Sosyal Medyada Paylaşın: