MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HUZUR


Haneler gül açmýyor, açanlar bile piþman
Karý koca geçimsiz, evlerde yaþar düþman
Çocuk derste dalýyor, öðretmen buna þaþkýn
Hakaretler diz boyu, eþ eþe demez aþkým

Çocuklar garip garip, bakar ana babaya
Nereden geldim derler, bu huzursuz yuvaya
Daha sonra çocuklar, baþkasýna imrenir
Bu evde durmasam der, dýþarýda dinlenir

Çocuklar sa dýþarda kurda, kuþa yem olur
Esrar katýlmýþ çayda, ýslatýlýr dem olur
Bazen para misali, çocuðu kullanýrlar
Giyim kuþam þahane, allanýp pullanýrlar

Bu böyle olmaz desen, boþanýr hemen senden
Bir þeyler anlatýrsan, yok derler senin dengen
Her þey varlýða baðlý, insanýn önemi yok
Biraz nasihat etsen , sinene saplanýr ok

Tehditler se uçuþur, çocuklar olmasa der
Yatak zaten ayrýlmýþ, yemeði hep ayrý yer
Telefonla evliler, hep onunla yatýlýr
Araya giremezsin, hemen tavýr yapýlýr

Ziyarete gidilmez, onlarda gelir diye
Yine de iþler bitmez, bilmem ki bunlar niye
Iþýklar yanacak hep, dokunma! der düðmeye
Yürekler karanlýkta, ýþýk arar görmeye

Alýnan gýdalarýn, çoðu çöpe atýlýr
Kalanlar yapýlsa da, aþa zehir katýlýr
Patlamaya müsait, dokunursan patlarlar
Evler Darma daðýnýk, paçalarý toplarlar

Saygý duymaz eþine, geçmiþini tepeler
Kulaklar delik ama, tenekeden küpeler
Geçmiþini görmeyen, geleceðin görür mü?
Eþe saygý duymayan, eþi ile yürür mü?

Derler ya büyükler hep, bir yastýkta yaþlanýn
Eþiniz ne severse, sizde ondan hoþlanýn
Býrak sen hoþlanmayý, tabak, çanak ayrýldý
Deðerler Darma daðýn, dört bir yana savruldu

Bu gün eder hakaret, yarýn yine bal býçak
Elektrik kesilir, nerede bilmen kaçak
Ben nasýlsa yaþarým, ölsen de görsem derler
Aslanýn aðzýnda ki, rýzkýný sensiz yerler

Gidiþin olsun derler, dönüþün se olmasýn
Ýþlerin rast gelmesin, gönlün huzur bulmasýn
Ýntizar’a sýðýnýr, huzura katký yapmaz
Ýnadýnda direnir, huzurlu bir gün yatmaz

Dýþarda caným, balým, sunar buket çiçekler
Akþam eve gelince, ortadadýr gerçekler
Huzur ver huzurlu ol, davranma sen yapmacýk
Buðdayýn boyu uzun, geçemez onu arpacýk

Kendin kendi yuvaný, çalma sen taþtan taþa
Bu ömür zaten kýza, mutlu ol mutlu yaþa
Eðer sen çok deriliysen, ölüm zaten ayýrýr
Haklý olan kulunu, Allah zaten kayýrýr

Niðmetullah yazarsýn, gördün mü bu evleri
Nereden tanýyorsun, hanýmlarla beyleri
Huzur olmayan yerde, olur mu hiç bereket
Herkes kendi baþýna, býrak etsin hareket
24.19.2019

Þair yazar Niðmetullah Þentürk Niðde
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.