Hey gidi hey! Ne günlerdi o günler! Ve biz neydik öyle! Ölüm abaküs olmuþtu elimizde, Korkudan tespih yapmýþtýk, Hayatlarýmýz mavi boncuklar misali, Pamuktan ipliklere dizili…
Hey gidi hey! Ne günlerdi o günler! Ve biz neydik öyle! Sevda falçete olmuþtu elimizde, Aþk keskin bir kýlýç gibiydi, Neremize deðse kanatýyordu, Ve bizim her yanýmýz kan revan...
Hey gidi hey! Ne günlerdi o günler! Ve biz neydik öyle! Gurbet yavuklumuz olmuþtu, Hasret evimizin kirasý, sokaklar da evimiz, Hep biz gözyaþý dökerdik bizim için, Ölmüþtük ama yoktu aðlayanýmýz…
Hey gidi hey! Ne günlerdi o günler! Ve biz neydik öyle! Rüzgâr babamýz gibiydi, Ve toprak anamýz… Bazen sever ama çokça döverdi babamýz, Lakin hep baðrýna basardý anamýz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
gatali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.