MEHMEDİM
MEHMEDÝM
Kýnalý kuzularým Fýrat’ýn doðusunda
Þehadet þerbetini korkmaz içer Mehmedim
Daðda ovada koþar yatmaz hiç koðuþunda
Sýnýr geçen haini tarar biçer Mehmedim..
Mangal gibi yürekler her zorluðu aþýyor
Ýman dersen özünde Türk kanýný taþýyor
Kanla beslenen terör mazlumla savaþýyor
Ýnleri mezar eder korku saçar Mehmedim
Dünya basýný orda canlý yayýn geçiyor
Ýnsan haklarý nerde gerçeklerden kaçýyor
Bombalar gökyüzünde þimþek gibi çakýyor
Masumlara kol gerip kanat açar Mehmedim
Ali Aslanlarýný koru gazanfer eyle
Resul dua aþkýna muþtulu sefer eyle
Ayaða taþ deðmesin Rabbim muzaffer eyle
Kurulan tuzaklarý bozup geçer Mehmedim
Ecdadýmdan emanet bize kutsal bu Vatan
Bayraðýn al rengini þehidimdir boyatan
Gönderden kýskanarak indiren O þarlatan
Kendi vahim sonunu kendi seçer Mehmedim
Meliha Demirtaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meliha Demirtaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.