DİYEMEDİM
Oluruna da býrakmalý dedik bazen iþleri
Ucu kalýnca açýk, girdi fenalýklar içeri
Kaldýrmadý boþluðu, doldurdu çileler yine
Bir kere býrakmaya gelmiyor þu hayat dümeni.
Kime býrakacaðýz sonrasýnda bu iþler ne ciddi.
Geleceði yönetecek bir nesil halen gelmedi
Bizse yorgunuz artýk, çekilmeliyiz geriye
Kaderine mi terk edelim diyemem ki bu vicdanî
Sevdik hem de ne sevgidir bu tarifi yok
Bayrak, vatan,tarih coþkusu yürekte ve çok
Kýrmadan, örselemeden taþýdýk emaneti ne mutlu
Sýrtýmýzdaki bu anlamlý yüktendi þimdiki yorgunluðu.
Sýra sýra uzanýyor bir uçtan sayki sonsuza daðlarý
Gelince bahar renkleniyor ovasý, bahçesi, baðý,…
Haydi geçeyim de kendimi bu güzellikler ki tarifsiz
Tüter mi bizden sonrasýnda bu cennet yuva ozansýz, arifsiz.
Eledik onca yýl emekle, topraðý oldu bakir
Arýndýrdýk kendimizce ruhlarý da bulduk bir ecir
Bizimki bir borçtu ki ödeyemez bunu ne esnaf ne tacir
Sorsalar da bu sofrayý býrakýrým kaderine diyemem
Etrafta gezen çakala, kurda yurdu esir edemem.
Bu sevgi bir bayrak gibi taþýnmalý nesilden nesile
Asla vazgeçmedik gençlikten, Atam da dedi diye
Kötü örnekleri görsek de istemeden þu gözlerle
Bizden sonrasý olmayacaktýr diye düþünemem
Asil kanda mevcut o ulvi þevki ederim Rabden niyaz
Anlatmak için çalýþmalý bu ülküyü, biter elbet cehennem
Belki dua edilir de arkasýndan, rahat uyur dedemle ninem.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.