Hengame
Hengame
bahar kara süslenmiþ, kardelende kara name
gül demetlenmiþ güne, gelin alayýn hengame
daðýt olmayan varýn, zarar yoksada ol kârýn
çekilmez bir hesaba, unuturur bu hengame
azad et beni caným, canýn sýðar serancame
sessizlðe þart olsun, bu sonu gelmez hengame
bu üstü açýk hane, ben içinde bir divane
devletlüm çok bahane, bastýrýr izin hengame
sabi sübyan lokmasý, aðýzda tatlý baklasý
giydiði hýrka yeþil, elinde kýzýl hengame
hak havelen haikat, olsa kim çeker barikat
bu yol bunca tarikat, her biri baþka hengame
ufkun cihan yar olmuþ, gördüm etrafýný sarmýþ
dardan darýn elenmiþ, o saz caz hanýn hengame
söz gökte eðrilirken, dolaþýr kalýr baþ yerde
göz görür görüneni, kavuþmaz gönül hengame
devri devr almýþ daim, bitmiyor bu devr-i batýl
bir pür neþe içinde, çaldýðý defi hengame
cihanda kim oldu baþ, caný alýr bir canhýraþ
yarýn korkulu telaþ, burkulur yürek hengame
çare naçare yare, yar yarenle bir suare
sürülmez sefa gönül, vefa dediðin hengame
ört üstümü þafak ey, sinsin içime artýk sin
dinsin bu öksüz seda, beni bilsin bu hengame
sevdiðim gelse yana, baksa içimdeki yana
behri bahtým örülü, içredir sessiz hengame
el vurmayýn yarama, karaahmet kanayacak
mahþeri bu kýyamet, bitmeyecek bu hengame
mevlam beni var etmiþ, varým helaldýr yoluna
yol bu deyip direten, çýkarýr yolda hengame
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.