ÇINAR AĞACI
Hatýrlýyorum da
Daha dün gibiydi
Serin bir sonbahar sarýsýnda
Ýlk yapraðýn düþtüðü o çýnar aðacýnýn altýnda görmüþtüm ya seni
Yüzün sanki nurdan bir peçe ile örtülü gibiydi
Öyle Iþýl Iþýl bakýyordun ki
Gözlerime kutsal bir mil çekildi sandým
Hani insan kör’ken bile kalp gözüyle görür ya o güzelliði
Öyle bir þeydin iþte o anda
Yani ekmeðin yanýna yakýþan su
Topraða can atan bir filiz tohumu
Dile yakisan bir söz
Alnýma yazýlan ama görünmeyen bir kader gibiydin
Fakat ne yazIk ki
Dört mevsim arasýnda aniden bittin
Her serin bir sonbahar sarýsýnda
Çat kapý çalýnca aklýmý
Geçer diyorum
Yüzüm yüzüme küskün aynanýn sýrrýna gizlerken kendini
Gece yýldýzlarý döküyor birer birer saçlarýma
Saçlarýmda hüzün rengi ve yüzüne bakamadiðim nurdan rengin
Sen gelince aklýma
Alýn yazýmda bir intihar telaþý
Ve o telaþta bir gözyaþý
Yanaðýmdan gençliðime düþerek nasýlda ölüyor
Ellerimde yokluðunun kýrýþýklarý
Benim elimden tutup sanki beni sana götürmek istiyor gibi
Her hangi vakitte
Adýn dolanýrken dilime
Birden
Salkým saçak bardaktan boþanýrcasýna bir yaðmur yaðýyor
Sanki hüznüme bulutlar bile ortak oluyor
Uzaklardan senden bir haber getirmiþçesine
Ardýç kuþlarý konuyor pencereme
Ve kanatlarý biraz ýslak üstelikte rengi bembeyaz
Hani senin en sevdiðin orkide çiçekleri gibi
Ýþte o anda
Penceremde saksýda duran güller birden birden bire kýrmýzýya bürünüyor
Yüzünü duvaðýna gizleyen
Mutsuz bir geline
Giderken adetten takýlan bir bel kuþaðý misalý
Birden bir dem çöküveriyor o anda
Bir yanýk bir sevda türküsü söyleyesim geliyor
Fakat sazýna küsmüþ kopuk tel gibiyim
Cümleler göç ediyor iki dudak arasýndaki yurdundan
Ve sustukça biraz daha susuyorum
Hiç unutmam
Seni tanýdýktan sonra
Daha bir sever olmuþtum sonbaharlarý
Ve özellikle de
Sen dalýndan düþen o çaresiz yapraklarý görünce
Hep derdin ya bana
Yaprak yerde deðil dalýnda güzeldir diye
Ve ne zaman yerde düþen bir yaprak görsen
Onu avucuna alýp aðacýn dalýna yapýþtýrmaya çalýþýrdýn
Ben sana nasýlda imrenerek bakardým o anda bir bilsen
Ýçimden o anda kendi kendime derdim
Sonbahar bir insanýn eline
Bu kadar mý güzel yakýþýr bu kadar mý
Þimdi ben
Senden sonra kuru bir aðaç gibiyim
Sen ise sen ise dalýný kaybetmiþ bir yaprak
Þimdi her hangi bir baharda
Kim buluþturacak bizi bilmem amma
Ýkimizde dört mevsim arasýnda
Nasýlda nasýlda bu kadar kolay unutulduk
Yapraðýn aðacýn ve sonbaharýnda mý hatýrý yoktu
Zaten o çýnar aðacýda
Ne hikmetse bizden sonra çürüdü gitti çürüdü gitti
Ayhanca Cümleler
Ayhan Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.