Ezilmesin Çiçeklerim

Kül misali yalanlar
Fýrtýna öncesi sessizlik
Alabora olmayý beklerken
Çiçeklerimi ezmeyin
Yoksa ölecekler

Penceremin açýk kalmýþ köþesinden
Güneþin güne kavuþmasýný izledim
Kimilerine umut olurken
Kimileri için hüsrandýr doðan her güneþ
Sokak lambasýnýn dibinde biriken
çöplerin etrafýna toplanmýþ iki üç sokak köpeði belirdi birden
Hepsi ürkek ve telaþlý
Sessiz hayatýn boþluðu
Bir zindan gibi çöker üstüme aðýr aðýr

Nasibin peþine düþtüðüm yollarda
Ekmeðim sevda olmuþ
Ellerim ceplerimde
Korkuyu ensemde hissetsemde
Geçmiþin en derin prangalarý vursada ayaklarýma
Gelecek günlerin endiþesi peydahlanmýþken bedenime
Güçlü kadýn rolümle
Her gün yürüyorum
Bu þehrin soðuk sokaklarýnda
Güllerin içinden geçemesemde
Yüzümdeki gülümsememle
Býkmadan,usanmadan gidiyorum ekmek tekneme

Bir çok seyi geride býraktým
Anlaþýlmak gibi bir derdim yok artýk
Anladýklarý kadar anlamlandýrýyorum
Sorgulamak bile sorgulatmýyor kendini þu günlerde
Üzüldüðüme ,üzülmüyorum
Çünkü bu sadece
Ektiðim bütün çiçekleri eziyor
Onlar ölmesinler diye üzülmüyorum
Dertlenmiyorum
Kendi kabuðum içine çekildim
Oradan izliyorum olaný,biteni
Dert olmak deðildi yaþamým
Amacý olmayan asýl dertlilere
Ýyi ki varsýn dediðim bir kaç kiþi
Düþüncelerime hakim
Mesela aklýmdasýn deyipte kimseyle lades oynamýyorum artýk
Ederim kadar deðer gördüklerimden
Ederi kadar veriyorum,aldýklarýmý
Boþluk doldurmayý hiç sevmem
O yüzden olmuyorum boþluklarýnda
Sabrýma yenildim artýk
Vazgeçemediklerimin
Bir gün benden ,acýmadan vazgebileceklerini bildiðim için
Vazgeçmeyide öðrendim
Ýþte bu korku deðil
Gerçeðin ta kendisi

Fýrtýnayý bekliyorum
Gelsin ki savrulsun tüm küller
Yaðmur yaðmasýn
Ham kalmýþ
Olgunlaþamamýþ insanlar
Bende çamurlaþmasýn...
Sosyal Medyada Paylaşın: