Bazen sayýsý artan sineklerle, Bazen bilmem kaç tane olan kuþlarýn ne kadar öttükleriyle. Elime bir kaðýt kalem alýyorum. Ýlk yazdýðým þey adýnýn baþ harfi olunca, Dalýyorum… Baþta uzaklara, en uzaklara. Gülümsemeyle baþlayýp, Kýzarýp daralmayla biten anýlar sýraya geçiyor art arda. Sonra renkler giriyor birbirine, Bulanýklaþýyor her þey; Yüzün her yer. Aðlýyorum… Gözünden akan yaþlarý düþünüyorum. Ne çok aðlamýþtýn yanýmda. Ne çok öpmüþtüm gözyaþlarýndan. Þimdi ben aðlýyorum… Öpücük deðil derdim, sadece seni istiyorum. Ama biliyorum. Gelmeyeceksin… Senin kaldýrýp attýklarýný da benimkilere kattým. Unuttum sandýðým her an yeniden hepsini tek tek gözden geçiyorum. Sen mazi diyeceksin ben kanayacaðým burada. Önemli deðil sevgilim, Ben böyle mezara kadar gideceðim, Var sen ‘’yaþayabildiðin kadar yaþa.’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahterşümâr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.